Avondgloed

door Ymke Knoben

Het gonst in
de stad
mijn hart
mijn hoofd
Bloed raast door mijn oren
jouw gehijg is het enige wat ik horen wil

Bus 6 rijdt door de straat onder ons
het licht van Café de Plak is in de verte
te zien maar ik zie alleen hoe jij onder mij ligt
terwijl je handen naar mijn borsten grijpen
je vraagt of je erin mag knijpen
ik vind je lief
en vergeet bijna te antwoorden
moet ineens op zoek naar woorden
want ik ken deze gevoelens niet
en ben vergeten wat ik wél ken

Ik kom terug in de focus
duw mijn vingers verder bij je naar binnen
voel je warme adem op mijn rechterwang steeds opnieuw
en al zwetend kus ik de jouwe
waarna je glimlacht en het door me heen flitst
dat gay zijn zoveel leuker is dan ik ooit had gedacht

Je strijkt een vastgeplakte haar weg van mijn slaap
wanneer ik me naast je opgekruld aan je twinkelende ogen vergaap
Laten we gaan slapen zeg je
of moet je nog weg?
Ik weet niet meer waar ik zijn moet
maar hier lijkt me goed
Mijn arm over jouw buik
jouw hand op mijn schouder
In de avondgloed glimlach ik
om de zachtheid der dingen

Ymke Knoben (1999) heeft Pedagogische Wetenschappen gestudeerd aan de Radboud Universiteit en woont in Nijmegen. Ze is altijd al gefascineerd door verhalen, het schrijverschap en het onderzoeken van de identiteit. Ze schrijft poëzie en treedt op met spoken word, waarbij ze niet zelden maatschappelijke thema’s belicht die haar bezighouden.

Ymke Knoben (1999) studied Pedagogical Sciences at Radboud University and lives in Nijmegen. She has always been fascinated by stories, authorship and exploring her identity. She writes poetry and performs with spoken word, wherein she often addresses social issues that concern her.