Vijf jaar lang fotografeerde Jasper Groen de coming out van Eric, een Spaanse transgender jongen in Berlijn. Van de serie verschijnt een boek met 44 portretten en een bloemlezing uit brieven en chats tussen model en fotograaf.
“I just watched a few documentaries about transgender children and there was a girl whose family was so supportive and caring and respectful towards her. It made me cry. I wish my parents could have helped me back when I was a kid. It wouldn’t be so difficult for me right now.”
Eric wordt gevolgd vanaf het moment dat hij zijn oorspronkelijke naam Maria heeft ingeruild voor zijn nieuwe. Daarna breken tijden aan van twijfel en wanhoop, zeker als de moeder van Eric vraagt om zijn gevoelens te onderdrukken. Nadat zijn vader hem accepteert groeit het zelfvertrouwen en zelfrespect.
“I told my mother. She kind of hopes that the changes will remain hardly visible for long, which makes me feel as if I have to hide myself to protect transphobic feelings. I have not yet decided if I am willing to care about that.”
“Message to my mum: No, you can’t ask me to renounce to my life, ask me to put myself in your position and spare you and the rest of the family discomfort… I’m sorry it hurts. It’s not my fault. I don’t ask for your approval.”
De camera focust op de expressie van Eric’s gezicht en veel minder op zijn lichaam en de transitie. Dat is bewust, zegt de fotograaf. “Te vaak gaat het over de vraag welke geslachtsdelen al dan niet aanwezig zijn bij een transgender persoon. Ik voel geen enkele behoefte om dat soort nieuwsgierigheid te bevredigen, al is het ook niet zo dat Eric zich moet schamen voor zijn lichaam. Daarom geef ik soms subtiele hints, maar zijn gevoelens staan centraal.”
“Things have taken an incredible turn I could have never imagined. I found in my father the best ally I could dream of. He told me this is all happy news and a very positive thing. He understands it and only regrets that we have not been able to articulate it earlier and have spared me so much suffering. He is not concerned at all about telling others and even offered me financial help for doctors or whatever I would need. He is starting to use my name immediately! And my mother has now apologized to me for her hurting words.”
“This feels so much bigger than what I could ever put into words. This is so unexpected that I feel even disoriented. Every word of my father has been so beautiful for me and I was not prepared for it.”
“I miss my parents. It is a very nice (and new) feeling. This is a huge change for me. Like a new life somehow, where I have a true place in the family as myself. I don’t want to sound over the top, but it feels like that. Thinking of my parents with a smile… I don’t know, but it means a lot.”
De portretten van Groen zijn sober, gemaakt met daglicht en voor een witte muur. Fotograaf Erwin Olaf zegt over deze ingetogen aanpak: “Jasper fluistert in een tijdperk waarin iedereen schreeuwt.” Anne Ruygt, curator van het Stedelijk Museum Amsterdam, spreekt van “een mooie genuanceerde serie die de urgentie van het onderwerp onderstreept.”
“Testosterone is definitely working. I have more hair on my arms and on the legs too. Sina says I am going to become a tiny bear, but this is exaggeration since she still has more body hair than I do. My voice is changing too.”
Het boek bestaat niet alleen uit portretfoto’s. De tweede helft bevat fragmenten van brieven. Groen: “Eric is niet alleen uitzonderlijk goed in het overbrengen van emoties op een foto, maar ook in staat om zonder zelfcensuur in brieven uit te leggen wat hij denkt. Portretten en foto’s samen bieden zo een emotionele inkijk in de gevoelens van Eric tijdens zijn coming out.”
“I think a lot of people are not enemies. They just haven’t had the chance in this society to come across a message that humanizes trans*people. I don’t believe they hate us. Of course there is transphobia, homophobia, sexism, etc. But I feel there is this mass of people, like my parents, that just don’t know about us. They only need to see us and understand that we are human and that our needs and desires don’t make us any less valuable as persons.”
Jasper Groen
Jasper Groen is a photographer who documents the way young people shape their identity. He has a specific interest in ‘tipping points’ in this process. Themes included are: the search for a place in society, peer pressure and the contrast between identity and appearance.
www.jaspergroen.nl
www.ericthebook.com
Het boek ‘Eric*’ moet nog verschijnen. Het gaat naar de drukker bij 350 betaalde voorinschrijvingen. Dit kan via: http://ericthebook.com/pre-order/.
Raffia 